answersLogoWhite

0


Best Answer

Isang magsasaka ang nais manirahan sa ibang bayan kaya isang araw

ay inipon niya ang kanyang mga gamit at inilulan sa kanyang alagang

kabayo at kalabaw. Maaga pa ay sinimulan na nila ang mahabang

paglalakbay.

Makaraan ang ilang oras ay nakaramdam ng matinding pagod at pang-

hihina ang kalabaw dahil sa bigat ng kanyang pasang gamit.

"Kaibigang kabayo, di hamak na mas mabigat ang pasan kong gamit

keysa sa iyo. Maaari bang tulungan mo ako at pasanin mo yung iba?"

pakiusap ng kalabaw.

"Aba, yan ang ipinataw sa iyong balikat ng ating amo kaya pagtiisan mo,"

anang kabayo na lalo pang binilisan ang paglalakad.

"Parang awa mo na tulungan mo ako. Di ko na kakayanin ang bigat ng

dala ko. Nanghihina ako. Alam mo namang kailangan kong magpalamig

sa ilog kapag ganito katindi ang init ng araw dahil madaling mag-init ang

katawan ko," pakiusap pa rin ng kalabaw.

"Bahala ka sa buhay mo," naiinis na sagot ng kabayo.

Makaraan pa ang isang oras at lalung tumindi ang init ng araw. Hindi

nagtagal at ang kalabaw ay iginupo ng bigat ng kanyang dala at siya

ay pumanaw.

Nang makita ng magsasaka ang nagyari ay kinuha niya ang lahat ng

gamit na pasan ng kalabaw at inilipat sa kabayo na bahagya namang

makalakad dahil sa naging napakabigat ng kanyang mga dalahin.

"Kung tinulungan ko sana si kasamang kalabaw ay Hindi naging ganito

kabigat ang pasan ko ngayon," may pagsisising bulong ng kabayo sa

kanyang sarili.

Mga aral ng pabula:

Ang suliranin ng kapwa ay maaaring maging suliranin mo rin kung Hindi

mo siya tutulungan. Ang makasariling pag-uugali ay may katapat na

kaparusahan. Ang mga pasanin natin sa buhay ay gagaan kung tayo ay

magtutulungan.

User Avatar

Wiki User

12y ago
This answer is:
User Avatar

Add your answer:

Earn +20 pts
Q: Fable stories of the horse and the carabao?
Write your answer...
Submit
Still have questions?
magnify glass
imp
Related questions