0
What is the Dutch dialect 'die meeste ende di naetuereelste beweechgelickheijt' in English?
Wiki User
∙ 12y ago
The greatest and most natural movement is an English equivalent of 'die meeste ende di naetuereelste beweechgelickheijt'. The phrase in a Dutch dialect is an oft quoted statement by Dutch artist extraordinaire Rembrandt Harmenszoon van Rijn [July 15, 1606-October 4, 1669]. Actually, the translation of the statement into other languages isn't carved in stone. Some translators and art specialists feel that the possible English meanings of 'emotion' or 'motive' are equal candidates in trying to understand what Rembrandt was saying about art. But whatever the particular version opted for, Rembrandt was a master in terms of the greatest and most natural emotions, motives and movements.
Wiki User
∙ 12y ago
Add your answer:
Earn +20 pts
Vlag met de meeste kleuren Erin?
belgie
Wie is de echte schrijver van de boeken Geronimo stilton?
De echte schrijver van de boeken Geronimo Stilton is eigenlijk een geheime groep van Italiaanse schrijvers die samenwerken onder het pseudoniem Geronimo Stilton. De meeste van deze schrijvers zijn lid van uitgeverij Edizioni Piemme in Italië.
Is Airbus veiliger dan Boeing?
lastig te zeggen, beide hebben toestellen in verschillende klasse. en vliegend andere routes. daarnaast is de oorzaak van meeste incidenten een menselijke fout. bovendien in veiligheid ook de carrier extreem belangrijk. omdat zowel Boeing als airbus allen een andere aanpak hebben op training en systemen die elk voor en nadelen hebben zou ik zeggen dat ze beide even veilig zijn
How do you speak Dutch?
ask a dutch personIn the Netherlands we speak Dutch. If yo want to learn I suggest you take lessons. But for most people it's a difficult language to master. (See below, same tekst as in English)In Nederland spreken wij Nederlands. Als je het wilt leren raad ik je aan lessen te nemen. Maar voor de meeste mensen is Nederlands een moeilijke taal om goed onder de knie te krijgen.^Actually Dutch is considered one of the easiest languages in the world for English speakers to learn. (Supervisor).
Why do dolphins have nostrils on the tops of their heads?
De meeste dolfijnen hebben acute gezichtsvermogen, zowel in en uit het water, en zekunnen horen frequenties tien keer of meer boven de bovengrens van de volwassenmenselijk gehoor. Hoewel ze hebben een kleine opening oor aan elke kant van hunhoofd, het is van mening horen onder water is ook, zo niet uitsluitend, gedaan met deonderkaak, die geluid naar het middenoor voert via een vet gevulde holte in deonderkaak bot. Hoorzitting wordt ook gebruikt voor echolocatie, die alle dolfijnenhebben. Dolphin tanden worden verondersteld te fungeren als antennes om inkomend geluid te ontvangen en om de exacte locatie van een object te bepalen. De dolfijntastzin is ook goed ontwikkeld, met vrije zenuwuiteinden dicht op elkaar gepakte in dehuid, vooral rond de snuit , borstvinnen en genitale gebied. Echter, dolfijnen gebrek aaneen geur zenuw-en lobben, en dus wordt aangenomen dat geen gevoel van geur hebben. Ze hebben een gevoel voor smaak en show voorkeuren voor bepaaldesoorten vis. Aangezien dolfijnen besteden het grootste deel van hun tijd onder deoppervlakte, het proeven van de water kon functioneren als ruiken, in die stoffen in het water kan de aanwezigheid van objecten die niet in de mond van de dolfijn signaal overgenomen uit Wikipedia.com Most of the dolphins from the water at all, and sharp eyesight, and frequency, or 10 times the upper limit of the human ear can hear the adults more details. on each side of the head, small ears, despite the opening, he did not rule much appreciated hearing under water, and the cavity filled with fat in the middle ear, and push the lower jaw and lower jaw for the transfer of sound through the bone. And are also used for echolocation and hearing all the dolphins. It should sound teeth Dolphin, and the exact location of the object to serve as an antenna for the reception. Dolphins, as well as free nerve endings and sensory connection with the development of, and dark snout, pectoral fins and genital area, especially near the skin pack. However, the olfactory nerve and lobes of the dolphins and, therefore, does not smell means no houses. because they reveal the taste and preferences of certain fish allocated for. Dolphins spend most of their time below the surface, because the taste of water, dolphin signals in the presence of the object in your mouth odor compounds in water and can operate. Out from Wikipedia.co
Origin of the Barkey surname?
De familie BARKEY is een oeroude Westfaalse Nedersaksische vrijboerengeslacht, het is tegenwoordig bekend als één van de oudste navolgbareduitse families. De naam van de familie is afgeleid van de naam van de "HOEVE BAREKEY", die in zijn huidige schrijfwijze al in de 8ste eeuw, dus meer dan 1200 jaar te vinden is.De Barkey-hoeve lag in de huidige Gütersloh aan de rivier de Dahlke±16 km ten zuiden van Bielefeld. In 1500 bestond Gütersloh slechts uit 2 zeer grote hoeven, n.l."Barkey en Meier zu Gütersloh" met grotelanderijen. Van uit deze hoeve heeft het meer dan duizend jaar oude verhaal van de familie Barkey haar vlucht genomen. Dragers van deze naam duiken vanaf 1350 op als Patricieërs, vrij en gauw graven in de steden Wiederbrück, Bielefeld en Osnabrück.Over de naam BARKEY, de volgende verklaring: Men moet beseffen datde Barkey-hoeve bij Gütersloh in de 8ste eeuw niet dezelfde schrijfwijze moet hebben gehad, benadert de betekenis uit het Westfaalse platduits wel dichtst de werkelijkheid, namelijk deafleiding van het woord "Birkenheide'. Thans nog vindt men helestukken land in de omgeving van Gütersloh dat aan de beschrijving, met berken begroeide heide, voldoen.Het wapen kan pas omstreeks 1520 ontstaan zijn, daarvoor hadden deBarkey's in Bielefeld, zoals vele boeren en burgers de zogenaamde"Huismerken", die afkomstig waren van de oude Duitse- enNedersaksische runen.In de bloeitijd van de handel en scheepvaart (Hanse) eigende "de rijke Patriciërs zich, zoals de ridders dat ook deden, familiewapens toe.Omdat de Vader van Anthonius Barkey uit Bielefeld, als Heinrich Barken "Der Gleseker" bekendheid verwierf en als glaskunstenaar zowel kerkramen als familie wapens ontwierp, zal hij wel aan het ontstaan van het Barkey-familie wapen zijn aandeel hebben gehad.De berenklauwen in het wapen kwam toen vaker voor. Zo voerden degraven van Hoya bij Bremen met wie Johannes Barkey (2a) nauwebetrekkingen had, twee berenklauwen in hun wapen. Johannes Barkeywas eerst leraar en opvoeder van de graven van Hoya, later doorzijn rijkdom ook hun financier. Hij gaf vaak grote sommen geld enkreeg daarvoor als onderpand landerijen in de omgeving van BremenDe verschillen in opstelling van de berenklauwen, zowel op hethelmteken, met hoorns (Ditmar Barkey) of met struisvogelveren(Gaspar Barkey, burgemeester van Bremen, Anthonius Barkey uitDublin en die van de Nederlandse tak) zijn terug te voeren op devrijheid van de heraldiek en de kunstenaar daarvan.De wapenbeschrijving van het wapen van Anthonius Barkey van Dublinspreekt men van leeuwenklauwen. Ook het schild verschild van kleur.Gaspar Barkey en in de Nederlandse wapenboeken heeft het schild eengouden kleur, Ditmar Barkey en Anthonius Barkey hebben zilver, enhebben geen speciale betekenis.In de 2e helft van de 16e eeuw ontstonden dan naast deze Westfaalseoerfamilie door zonen nieuwe takken, die na het beëindigen van hununiversiteitsstudie in enkele grote steden, niet weer in hungeboortestreek terugkeerden, deze takken zijn die van Maagdenburg,Gütrow en Bremen.De meest groeiende en belangrijkste tak van deze oerfamilie uit Gütersloh werd de tak BREMEN, van waaruit de Barkey's in de hele wereld te volgen zijn. De beide latere Hollandse takken ontstonden door uit Bremen, geëmigreerde broers NICOLAAS BARKEY geboren in 1709 en ANTHONY BARKEY geboren in 1711, zij waren de kleinkinderen van de grote koopman en reder BEREND BARKEY (V), die in zijn tijd als een van de rijkste mannen van Bremen bekend stonden.Nicolaas Barkey ging als theoloog naar Holland en was daar een kortetijd hofpredikant van Prins Willem V van Oranje, hij huwde teKleverskerke met Debora Aletta Boot uit Utrecht. Zijn enige zoon ooktheoloog stierf ongehuwd. Zijn beide dochters gingen naar Duitsland en trouwden aldaar.Anthony Barkey verwierf bezittingen in het huidige Guyana(Voormalig Brits Guyana in Zuid Amerika). Zijn weduwe Elisabeth vanWeeningen verloor al haar bezittingen door de grote opstand van deinheemse slaven in Berbice in het jaar 1763, waarvan de voornaamsterebellenhoofden uit haar overgebleven plantage "Lelienburg" waren,n.l. de slaven Coffie en Accara. Vele blanken verloren hun leven.Mevrouw Barkey twee dochters en schoonzoon dominee Jonas PetrusonRamring werden gespaard, omdat deze dominee een goed mens was, dietot God bad, niet alleen voor de blanken, maar ook voor de inheemse bevolking.De oudste zoon van Anthony Barkey sr, Anthony Barkey jr. ging met het schip 'Rittem" van het Zeelandschip, als assistent van Zeeland naar Ned. Indië, waar hij vanaf 1768 in Semarang woonde, beklede later een hoge funktie te Batavia. Hij overleed aldaar en werd zoals alle prominenten in die tijd in de Hollandsekerk begraven, een paar maanden later werd zijn familiewapen in die kerk opgehangen.Deze kerk stond in het oudste deel van Batavia en werd in de tijd van Daendels wegens bouwvalligheid afgebroken.Anthony Barkey jr. stuurde zijn twee zonen naar Leiden, eerst gingNicolaas Johan Pieter Barkey en later zijn 9 jaar jongere broer Mr.Anthony Bernardus Barkey.Alle Nederlandse Barkey's stammen van één van deze broers af.Nicolaas Johan Pieter Barkey is de stamvader van de Hollandse tak, de beide Padang takken en de Makasser tak.Mr. Anthony Bernardus Barkey is stamvader van de beide Java takken.De jongste broer van Nicolaas en Anthony Barkey n.l. Jacobus Barkey(6e) geboren te Bremen in 1722 ging evenals zijn broer Anthony B. naar Guyana, hij stichte 3 plantages op het eiland Wasquenamein de monding van de rivier Essequebo.Zijn dochter Sara Barkey erfde alle plantages van haar Vader, zijhuwde Elias Wolf en gingen voor de Engelse overheersing van Guyananaar Leiden, zij is aldaar overleden.Haar drie van de vier achterachter kleinkinderen voegde officieel in 1920 de naam Barkey bij hun naam Wolf toe. Eén van hen was de bekende dominee A.G.Barkey Wolf.Het blijkt dat Johannes en Anthonius Barkey neven van elkaar waren, hun vaders kwamen uit Bielefeld. Deze neven gingen omstreeks 1539 naar Bremen en huwde aldaar de gezusters Wommelia en Rebecca (Beke) Vrije. Johannes Barkey had slechts l dochter.Anthonius Barkey had uit zijn eerste huwelijk met Beke Vrije 4kinderen, uit zijn 2e huwelijk met Gerbrecht Bredeloh had hij 2kinderen. Van deze kinderen kregen de zonen Heinrich enDithmarus talrijke nakomelingen.Anthonius Barkey overleden te Bremen in 1593, kan beschouwdworden als de stamvader van de BREMENTAK, uit deze tak stamt o.a. ookde NEDERLANDSE TAK af. Hij had 8 kinderen waarvan zijn zoon BerendBarkey, geboren in 1651 de zo beroemde en rijke handelsman enreder van Bremen was.Zijn jongste zoon ging als handelaar naar Dublin. Hij liet zijn Duitse familiewapen opnemen door The Kings of Arms te Dublin, keerde later terug naar Bremen.Johan Jacobus Barkey geboren in 1733, kleinzoon van Berend Barkey,ging als koopman naar Bordeaux, hij huwde daar Magdalena Borie, zehadden 17 kinderen. Hij is de stamvader van de Franse tak enmisschien ook van de Barkey's in Engeland.De familie Barkey was vroeger sterk met de kerk. verbonden, eerstwaren enkele Barkey's katholieke theologen in Bielefeld enWiedenbrück. Na de hervorming werden de meeste van hen protestants. Zo was Johannes Barkey een fanatieke medestrijder van Maarten Luther. In de Staatsarchief te Bremen kan men nog vele toespraken en gegevens van hem vinden.Anthony Barkey stuurde zijn twee zonen naar Leiden, eerst gingNicolaas Johan Pieter Barkey en later zijn 9 jaar jongere broer Mr.Anthony Bernardus Barkey.Alle Nederlandse Barkey's stammen van één van deze 2 broers af.Niccolaas Johan Pieter Barkey is de stamvader van Dee Hollandsetak, de beide Padang takken en de Makasser tak.Mr. Anthony Bernardus Barkey is de stamvader van de beide Java takken.DJohannes (2a) en Anthonius 2b) liggen met hun echtgenoten begravenin de Sint Stephaniekerk te Bremen. Ook ligt daar begraven eenkleinzoon van Anthonius Barkey n.l. Casparus Barkey (4b) met drievan zijn 4 echtgenoten. Op 29 April 1679 werd hij burgemeester vanBremen. Zijn familie wapen is nog steeds in het Staatsarchiefaldaar te zien.Met dank aan:de heer Dr. Rolf Thomas (D), voor zijn onderzoek en opstelling van deze Barkey geschiedenis, Hij is enige tijd geleden geledenoverleden, zijn echtgenote is Louisa Gatharina ten Napels Barkey,dochter van Bernardus Anthony Barkey;De heer L. Barkey (NL) voor de samenwerking met Dr. Rol Thomas;De heer Roel Barkey (+ 14-10-2009), voor het nimmer aflatend voortzetten van het up-to-date houden van de stamboom, de website www.thebarkeys.com, en zijn bindende activiteiten.Namens de Familie Barkey.Martin Barkey
How do you play the game kennetjie?
It's in south-african, but here are the rules. :) Reëls vir die speel van kennetjie 1. TOERUSTING. 1.1 Ronde slaanstok 400mm lank. Deursnit 25 mm. Punte effens gerond met 'n 3 mm. gatjie 15 mm van die een punt. 1.2 Sirkeltoutjie of riempie wat deur die gaatjie van die slaanstok kan gaan en wat sal verseker dat die slaanstok nie gedurende die spel van die slaner se hand sal afgly nie. Geen hou mag uitgevoer word sonder dat die toutjie om die slaner so pols is nie. 'n Slaanstok wat uit 'n slaner se hand spat tydens 'n hou, kan iemand lelik seer maak. 1.3 Kennetjie 100 mm. lank. Deursnit 25 mm. Punte elfens gerond. Terloops, daar in Ugie het ons dit 'n dokkerkie genoem. 1.4 Die slaanstok kan van enige hout wat nie gedurende die spel sal splinter nie, gemaak wees -- 'n taai hout soos Jakaranda word aanbeveel. Die kennetjie moet van 'n sagter en meer poreuse houtsoort soos boekenhout of bloekom gemaak wees. 2. KLEDING. Kleredrag moet verkieslik eenvormig wees ten einde identifikasie te vergemaklik en spangees te bou. 3. SPELERS. 3.1 Twee spanne bestaande uit agt spelers aan elke kant waarvan een die kaptein is. Indien die span onvolledig is by die aanvang van die wedstryd moet die kaptein die ontbrekende spelers vervang uit die geledere van 'n ander span of die toeskouers of met die verminderde aantal speel, met verbeuring van die speelbeurte van die ontbrekende spelers. Twee beurte vir een speler om op te maak vir 'n ontbrekende speler is ontoelaatbaar. 3.2 Die spankaptein doen die plasing van veldwerkers terwyl 'n wedstryd aan die gang is. 4. SPEELOPPERVLAK (KYK DIAGRAM). 4.1 Die ideale slaanrigting is van suid na noord. Verdere aanwysings geskied met hierdie in gedagte. Die baan kan egter in enige rigting uitgelê word. 4.2 Die buitelyn van die speelveld loop van punt S (slaanhoek), noordwes met 'n reguit lyn tot by H, reguit noord tot by punt R en dan oos met die agtergrens tot by Q; reguit suid tot by I en weer met 'n reguit lyn in 'n suid-westelike rigting tot by die slaanhoek S. Die slaanhoek se bene lê 90° oop. 4.3 Die grense en middellyn is vir die plasing van veldwerkers deur die kaptein van die span wat veldwerk doen. 4.4 Die slaanhok word met 'n radius van een meter vanaf die slaanhoek S in 'n noordelike rigting gemerk. 4.5 Die voorgrens se radius is 8 meter vanaf S. 4.6 Die middelgrens se radius is 20 meter vanaf S. 4.7 Die slootjie word reg op die middellyn binne die slaanhok gemaak met 'n lengte van 450 mm. en met die punte van die slootjie ewe vêr vanaf die slaanhoek, S, en die slaanhokgrens, Z. Die slootjie kan halfrond of vierkantig wees met mates van 30 mm. diep en 30 mm. wyd. Die laaste 50 mm aan die punt van die slootjie naaste aan die speelveld moet geleidelik skuins na bo uitloop. 4.8 Gedurende die loop van die spel, veral waar 'n hele klomp wedstryde na mekaar gespeel word, is die slootjie geneig om vanself langer te word. In so 'n geval kan die skeidsregter spelers toelaat om tydens die uitkrap buite die slaanhok te staan ten einde die verlengde deel van die slootjie te kan gebruik. Vir al die ander houe moet die slaner egter steeds een voet binne die gewone slaanhok hou. 4.9 Indien die gemerkte slaanhokgrens verdof of verdwyn geld die skeidsregter se mening. Dit is verkieslik dat die grens dan wel op een of ander manier, soos 'n lyn getrek op die grond, telkens voor 'n span se beurt begin, aangedui word. 5. SPELREëLS: ALGEMEEN. 5.1 Loting vind plaas op 'n wyse wat vooraf deur die organiseerders/skeidsregters bepaal word. Dit kan met die opskiet van 'n munt geskied of met 'n optik-en-slaanhou in welke geval die spankaptein wat die vêrste geslaan het, die loot wen. Hy besluit of sy span eers gaan slaan of eers gaan veldwerk doen. Ander voorafooreengekome reëlings is egter ook toelaatbaar. 5.2 Gedurende die uitskiet van die kennetjie staan die twee voorspelers van die veldwerkers op of agter die voorgrens en aan weerskante van die middellyn. Die agterspelers staan agter die middelgrens op enige plek binne die speelveld. Vanaf die swaardjiehou mag hulle vorentoe kom, maar om veiligheidsredes mag geen speler voor die uitvoer van 'n hou nader as die voorgrens aan die slaanhok kom nie. Nadat 'n hou uitgevoer is, mag spelers oor die voorgrens hardloop, spring of duik om die kennetjie te vang of keer. Sou 'n agterspeler met die uitskiet nie agter die middelgrens staan nie en hy vang of blok die kennetjie, tel dit nie en kan die slaner voortgaan met swaardjie. Sou van die agterspelers nie agter die middelgrens staan nie, maar hulle meng nie in met die vlug van die kennetjie nie, gaan die spel normaal voort. 5.3 Die kennetjie mag met die skoen of enige liggaamsdeel gekeer of in die lug gehou word na 'n slaanhou uitgevoer is ten einde dit te probeer vang. Sou die kennetjie deur 'n speler so gekeer word en dit spat na 'n ander speler wat dit vang sonder dat dit grond geraak het, tel dit as 'n skoon vang. 5.4 Die kennetjie word altyd deur die veldwerker wat eerste daaraan geraak het, ingegooi, maar vanaf die plek waar die kennetjie tot stilstand gekom het, ongeag of daardie plek voor of agter die eerste plek van aanraking is. 5.5 Die veldwerker wat die ingooiwerk doen, mag nie vorentoe tree wanneer ingegooi word nie. Sy voorste voet mag nie verby die punt waar die kennetjie gelê het, beweeg nie. Dit maak egter nie saak hoe vêr hy vooroor buig of sy arm swaai nie. 5.6 'n Speler is uit wanneer: - 'n veldwerker die kennetjie in die lug vang voordat dit grond raak (kyk ook 5.3); - 'n veldwerker die slaanstok wat na die uitskiet oor die slootjie geplaas is, met die kennetjie raakgooi; - 'n veldwerker die kennetjie gooi dat dit binne die slootjie gaan lê of op enige manier oor die slootjie steek - raak die kennetjie egter slegs aan die rand van die slootjie, is die speler nie uit nie. Insgelyks, sou die kennetjie binne die slootjie grondvat, maar dit uitwip, is die speler nie uit nie. (Hierdie reël geld ook vir die teruggooi na die uitskiet) - 'n speler 'n hou na die kennetjie misslaan. Die speler is wel geregtig om eers te oefen deur byvoorbeeld die kennetjie eers te laat val, maar mag nie 'n slaanbeweging daarmee saam uitvoer nie. Die skeidsregter besluit of die aksie vir die uitvoer van die hou met die slaanstok reeds begin het en gee die speler uit. - 'n speler, tydens die uitvoer van 'n hou, nie ten minste een voet binne die slaanhok het nie. Die kennetjie mag alleenlik geslaan word indien die speler met minstens een voet binne die slaanhok staan. - 'n speler die kennetjie by die grense van die speelveld uitslaan of uitskiet. Dit geld sowel vir die grense HS en IS (Verwys na die diagram) wat die slaanhoek vorm as vir HR en IQ wat die sykante van die speelveld vorm, maar nie die agtergrens nie. Raak die kennetjie grond binne die speelveld voor dit uithop, gaan die spel normaal aan en word ingegooi vanwaar die kennetjie die grond gevat het binne die speelveld. Sou die kennetjie egter op die grenslyn land voor dit uitspring, is die speler uit. Sou die slaner die kennetjie slaan en dit skiet teen 'n toeskouer vas en spring terug die speelveld in, tel die hou nie en moet die slaner dit oor uitvoer. 5.7 Die spankaptein alleen mag appèl aanteken. 5.8 Elters word nie outomaties aangeteken nie ongeag hoe vêr die kennetjie geslaan word. Na elke suksesvolle slaanhou moet die kennetjie teruggegooi word en meting plaasvind ten einde elters te kan bepaal. 5.9 Elke elter tel een punt vir die span van die speler wat die slaanhou uitgevoer het. 5.10 Wanneer die kennetjie deur 'n veldwerker teruggegooi word en die kennetjie raak aan 'n omstander, moet dieselfde veldwerker die kennetjie weer ingooi vanaf dieselfde punt volgens die skeidsregter se aanduiding. Die veldwerker wat ingooi moet dus bly stilstaan nadat hy ingegooi het totdat die skeidsregter aandui dat die spel kan voortgaan. 5.11 lntimidasie van spelers is deel van die spel. 5.12 Ongeskikte gedrag deur spelers jeens ander spelers of die skeidsregter, volgens die skeidsregter se oordeel kan aanleiding gee tot diskwalifikasie van 'n span. 5.13 Die hoofskeidsregter beslis alle dispute tussen skeidsregters en spankapteine. 6. SPELREëLS - EERSTE FASE. 6.1 Die slaner begin deur die kennetjie in of oor die slootjie to plaas. Die kennetjie word dan met die slaanstok uitgeskiet of uitgekrap. Die slaner kan enige posisie inneem mits een van sy voete in die slaanhok is. 6.2 Word die speler nie uitgevang nie, sit hy die slaanstok dwars op die punt van die slootjie naaste aan die speelveld. Die stok en die slootjie vorm dus 'n T. 6.3 Die veldwerker wat eerste aan die kennetjie geraak het, gooi dan die kennetjie terug en probeer die slaner uitgooi (sien 5.4). 6.4 Slaag die veldwerker nie daarin om die slaner uit to gooi nie, voer die slaner die swaardjie-slaanaksie uit. 6.5 Hiervoor word die slaanstok in die hand vasgehou met die kennetjie dwars oor die slaanstok en rustend teen die vuis. Die kennetjie mag met die duim in posisie gehou word. Die speler gooi dan die kennetjie met 'n opwaartse swaaibeweging van die slaanhand in die lug en slaan dit met die slaanstok die veld in. 7. SPELREëLS - TWEEDE FASE. 7.1 Was die hou suksesvol, sit die slaner nie weer die stok oor die slootjie nie, maar hou dit in sy hand terwyl 'n veldwerker die kennetjie teruggooi. Geen speler mag tydens die ingooi die kennetjie se gang belemmer nie. Indien dit wel gebeur moet die skeidsregter die kennetjie oor laat ingooi. 7.2 Die slaner begin dan, onder toesig van die skeidsregter, vanaf die middelpunt van die slootjie af die afstand na die kennetjie toe meet. Een punt van die slaanstok moet altyd op die grond bly terwyl die ander punt opgelig en vorentoe oorgedra word. Die stok mag nie opgetel word in die meetproses nie. Die slaner moet die kortste pad na die kennetjie kies en moet tot by die naaste punt daarvan terwyl die lengtes hardop hoorbaar uitgetel word. 7.3 Die afstand van die kennetjie vanaf die meet punt bepaal dan die volgende slaanhou. Die skeidsregter bepaal die slaanhou en lig die slaner dienooreenkomstig in. Die skeidsregter se beslissing in die verband is finaal. 8. SLAANHOUE. 8.1 Kennetjie - wanneer die kennetjie minder as een stoklengte van die meetpunt lê: die kennetjie word op die ken geplaas of onder die ken vasgeknyp, laat val en dan weggeslaan. 8.2 Toontjie - een volle stoklengte, maar nie ten volle twee nie: die kennetjie word op die tone of skoenpunt geplaas, opgeskop en weggeslaan. 8.3 Tip-Top - twee volle stoklengtes, maar nie drie nie: die kennetjie word tussen die duim en wysvinger van die vryhand in die lug gehou, met die slaanstok die lug ingetik en dan met 'n tweede hou weggeslaan. 8.4 Vuisie - drie stoklengtes, maar nie vier nie: die kennetjie word op die vuis van die vryhand gebalanseer, die lug ingegooi en weggeslaan. 8.5 Bokkie - vier stoklengtes, maar nie vyf nie: die vryhand word oop uitgestrek met twee middelvingers na onder toegevou en die kennetjie oor die bokant van die pinkie en wysvinger geplaas waarna dit die lug ingegooi word en weggeslaan word. 8.6 Ogie - Vyf stoklengtes, maar nie ses nie: die kennetjie word op die slaner se oog (of op sy bril) gebalanseer, laat val en weggeslaan. 8.7 Oortjie - ses stoklengtes, maar nie sewe nie: die kennetjie word op die oor gebalanseer, laat val en weggeslaan. 8.8 Ellie - sewe stoklengtes, maar nie agt nie: die vry arm word horisontaal gelig en die hand na die bors gebring, die kennetjie word dan op die gebuigde elmboog geplaas, die lug ingeskiet of laat val en weggeslaan. 8.9 Agt stoklengtes is 'n elter en dus 'n punt vir die sloner se span. Daar word dan verder van een af getel om die slaanhou te bepaal - minder as een stoklengte = kennetjie, een maar nie twee nie = toontjbe, ens. Kan daar weer tot agt stoklengtes getel word, dit wil sê 'n totaal van sestien, kry die slaner se span nog 'n elter (punt) by en so word die proses herhaal tot by die kennetjie. 8.10 Die optik-en-slaanhou - die kennetjie word enige plek op die grond in die slaanhok neergeplaas, met die slaanstok getik sodat dit opwip die lug in en dan met 'n tweede hou die veld ingeslaan. 9. DUUR VAN SPEL. 9.1 'n Kennetjiespel duur 20 minute aan 'n kant of totdat al die spelers uit is, welke een ook al eerste gebeur. Die tyd kan deur die organiseerders ingekort word. 9.2 Die skeidsregter se beslissing oor die tyd gegun is finaal en geen argument daaroor sal toegelaat word nie. 9.3 Indien 'n hou reeds geslaan is en die tyd is verstreke is dit die speler se reg om sy beurt te voltooi en die opponente moet teruggooi en die afstand gemeet word vir 'n moontlike elter. 9.4 Indien die spanne gelykop speel, moet die skeidsregter 'n verdere vyf minute per kant toelaat, totdat 'n uitslag bereik is. Indien twee spanne na verskeie probeerslae nogsteeds gelykop is, moet die twee spankapteine elkeen 'n swaardjiehou uitvoer en die een wat die kennetjie die vêrste kan slaan se span wen die wedstryd. 9.5 Die skeidsregter KAN ekstra speeltyd aan 'n span toeken vir tyd verlore as gevolg van 'n besering tydens die spel opgedoen, of opsetlike tydvermorsing deur die teenstanders. 9.6 Die span wat die meeste elters aangeteken het, wen die wedstryd.
